Sultan-Rüsül şâh-ı mümeccedsin efendim
Biçarelere devlet-i sermedsin efendim
Divan-ı ilâhide ser-âmedsin efendim
Menşûr-u-LE’AMRÜK’le müeyyedsin efendim
Sen, Ahmed-ü Mahmud-ü Muhammed’sin efendim
Hakk’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim

Tâbişde-i ervah-ı mücerred güherindir
Mâlişgeh-i ruhsâr-ı melek, hâk-i derindir
Âyine-i dîdar-ı tecelli nazarındır
Ebu-Bekr-ü Ömer, Osman-ü Ali yârlarındır
Sen, Ahmed-ü Mahmud-ü Muhammed’sin efendim
Hakk’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim

Hutben okunur minber-i iklim-i bekada
Hükmün tutulur mahkeme-i rüz-i cezada
Gülbeng-i kudümün çalınır Arş-ı Hudâ’da
Esmây-ı şerifin çekilir arz-ü semada
Sen, Ahmed-ü Mahmud-ü Muhammed’sin efendim
Hakk’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim

Ol dem ki, velilerle Nebiler kala hayran
Nefsi deyu dehşetle kopa cümleden efgan
Ye’sile ussâtın ola ahvali perişan
Destûr-ü şefaatle senindir yine meydan
Sen, Ahmed-ü Mahmud-ü Muhammed’sin efendim
Hakk’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim

Bir gün ki, dalıp bahr-i gama fikrete gittim
Elden yitirip kendimi, bi-hûdluğa yettim
İsyanım anıp, âkibetimden hazer ettim
Bu matlâ’ı yâdeyledi bir seyyid işittim
Sen, Ahmed-ü Mahmud-ü Muhammed’sin efendim
Hakk’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim

Ümitleyiz ye’sile, âh eylemeyiz biz
Sermaye-i iymanı tebâh eylemeyiz biz
Bâbın koyup ağyârı penâh eylemeyiz biz
Bir kimseye sayende nigâh eylemeyiz biz
Sen, Ahmed-ü Mahmud-ü Muhammed’sin efendim
Hakk’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim

Biçaredir ümmetlerin, isyanına bakma
Dest-i red urub, hasretle duzaha yakma
Rahmeyle aman, ateş-i hicranına sokma
Ezcümle kulun Galib-i pür cürmü bırakma
Sen, Ahmed-ü Mahmud-ü Muhammed’sin efendim
Hakk’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim