Şunlar ki görüp yüzünü bu dâra gelirler
Ol ahde vefâ eyleyüp ikrâra gelirler

Anlar ki ezel gözleri saçında kaluptur
Bunda seni hiç bilmeyüp inkâra gelirler

Çeşmin kadehin nûş eden Abdâl-ı İlâhi
Ol aşk ile bu âlemi devvâre gelirler

Zülfün teline anda kimin gönlü dolaştı
Mansûr gibi meydâna girüp dâra gelirler

Şol dâneleri gör biter eşçâr olur ol
Sırrıyle içinden yine esmâre gelirler

Her tohumu neden aldın ise eksen anı bil
Her cinsi yine bittiği eşçâre gelirler

Hiç biri izinden çıkıp âher yola gitmez
Her birisi bir yol ile bazâra giderler

Yolları ne var ayrı ise hep sana âşık
Cümle seni ister sana dîdâre gelirler

Elbette bu bağ içine kim girse Niyâzî
Hârın gezüp evvel sonu gülzâre gelirler