Bu bir hüzzam şarkı değil anne bakma sen benim gözyaşlarıma bu şarkıyı bir de benden dinle
Hani kopar ya çocuk kıyameti yağmursuz gürleyince gökler susar deli poyraz kendi içinde
Tutuşur dualar ardı sıra birbirine yakma ne olur geceleri kandil diye ve benim kalbimle de üzülme Sakın yol ortasında diye gözünden sakındığın
Düşürme ellerini tesbihinden ve koparma taneleri birbirinden
Ellerime bak bunlar gül tohumudur anne bayramda yokluğunun emaneti hem de
Hasadını bekler bir melek dilinde kimselerin haberi yok kimselerin demedim de
Yollar düştüğünden beri ömrüme ihtiyaç duymadım perdelere ve tutulmayınca masum eller
Satarsın efkarını mahşere çalındıkça açılır dediler göklerden öte gökler
Sırlara sakladım yırtık urbamı kırık bir asa ile def edip hep aynı dua hep aynı ezberim
Sen iste yeter ki Rabbim sen iste yeter ki
Rahmete hasretimi biriktirdim bak azığım yine senden senin elinden ayrılık yok diyordum ya
Hani kaderden senin elinden benim gönlümden kaderin selam bahçesinden anne