Mekkenin ben dağlarına,
Bakıyorken ağlıyordum.
Rasülün izini orda,
Adım adım arıyordum.

Mescidi haram içinde,
Ruhum kaldı, kalbim kaldı.
Canım buraya geldi ama,
Aklım Beytullahta kaldı.

Orda onun eli izi,
Orda onun yüzü izi.
Uhud’da yeri öperken,
Vardı sanki ayak izi.

Mescidi haram içinde,
Ruhum kaldı, kalbim kaldı.
Canım buraya geldi ama,
Aklım Beytullahta kaldı.

Misafir oldum rabbime,
Ben onun evinde kaldım.
İkram etti ben miskine,
Acayıp dertlere daldım.

Mescidi haram içinde,
Ruhum kaldı, kalbim kaldı.
Canım buraya geldi ama,
Aklım Beytullahta kaldı.

Medinede ev sahibi,
Muhammed Mustafa (s.a.v) idi.
Dünyada en güzel duygu,
Ona yakın olmak idi.

Mescidi haram içinde,
Ruhum kaldı, kalbim kaldı.
Canım buraya geldi ama,
Aklım Beytullahta kaldı.