Esmanı kuşanıp gönlüme sardım
Gönül seni andı tüm hecelerde
Diz çöküp kapında tevbeye vardım
Affını diledim hep gecelerde

Biçare şu gönlüm sana dayansın
Dilim zikre dalsın hep seni ansın
Erisin benliğim aşkınla yansın
Nuruna ereyim vakti seherde

Yâ Rabbi ömrümün bu son deminde
Bu gönül amansız dert mâteminde
Mahşerde mağfiret hep Kerem’inde
Pâyidar kıl beni ruzi mahşerde

Varsın dünya bana hep zindân olsun
Varsın gönül hânem hep hicrân olsun
Bu kulun cennette hep handân olsun
Nemli gözlerime indirme perde

Sana meftun ve râm varlığım özüm
Azametinedir beyatım sözüm
Muntazam aleme çevirip gözüm
Mührünü görürüm her bir eserde

Umudumu yalnız bağladım sana
İbadet taatim namazım sana
Aciz bir kulunum muhtacım sana
Sen beni bırakma sonsuz kederde