Hannan Allah Mennan Allah Allah Allah İllallah

Evliya’ya münkirler Hak yolına asidir,
O yola asi olan gönüllerin pasıdır.

Tarttık bu aşk cefasın ta erince maşuka,
Zira ki o dost benim derdimin devasıdır.

Henüz bu yer olmadan, gökler yaratılmadan,
Evliyalar vatanı padişah kalesidir.

Mevlana Hudavendgar bize nazar kılalı,
Onun görklü nazarı gönlümüz aynasıdır.

Miskin ol yare miskin, gide senden kibir kin,
Ruzigar gelir geçer, pes kime kalasıdır.

Geyikli’nin o Hasan, söz söylemiş kendinden,
Kudret dilidir söyler, kendinin söz nesidir.

Okumadan, yazmadan, yanılmadan, azmadan,
Yunus bu aşk sözünü kim bildi bilesidir.