Müşkülü halleylemek değmenin işi değil,
Bir kişiye ver gönlü, bu yolda taşı değil.

Bu kelamın manası evliyanın hanıdır,
Yedirme sen cahile şekerimiz aşı değil.

Evliyanın gönlünden kesme şeylil lahun’ı,
Sana himmet eyleyen göz ile kaşı değil.

Er o dur ki menzilin her dem göstere dura,
Değme arif bu düşü yoramaz işi değil.

İşte bir yar bulasın, canın feda kılasın,
İnkar ile gelenler erin yoldaşı değil.

Hak tecelli kılmaya, can aslını bulmaya,
Gönülden sür sıvayı, nazarı taşı değil.

Biz o aşk badesini o dost elinden içtik,
Bize o kadeh sunan dünya dervîşi değil.

Yunus bir doğan idi, kondu Taptuk koluna,
Ava şikare geldi, bu yuva kuşu değil.