Elâ ey mefhar-i ‘âlem sana kevn ü mekân ‘âşık
Döner nûrun ile devrân sana cân ü cihân ‘âşık

Göründü pertevinden nûr-i vech-i Kibriyâ çün kim
‘Umûmu cezbeye saldı sana hûr u cinân ‘âşık

Zuhûr eden bu imkân içre rengârenk senin hüsnün
Beyân ‘âşık ‘ayân ‘âşık sana ‘aşk-ı nihân ‘âşık

‘Urûcun zînet-i ‘arş-ı mu’allâ şâh-ı levlâksin
Hırâm-ı dilrübâ-yı kudsüne kerrûbiyân ‘âşık

Nesîminle sabâ ‘aşka düşüp devrâne çıkmışdır
Sana ervâh u ecsâm u melekler ins ü cân ‘âşık

Sen ol fermânber-i şâh-ı bekâ-yı sidre-seyrânsın
Serâpâ ‘arş u ferş devr-i zamân ü cümle ân ‘âşık

Karîn-i nûr-i esmâ-yı Hudâ’dır cümle evsâfın
Cemâlin Hakk-nümâ âyînesine ‘âşıkân ‘âşık

Cihânın cânısın cânlar seni cânân edinmişdir
Sana sultân-ı lâhût serây-ı lâ-mekân ‘âşık

Kemâlâtın Ehad bahrinde nûr-i dürr-i yektâdır
Sana hep kâinât ü sâkinân-ı âsumân ‘âşık

Gubârın bûsegâh-ı kıble-i ma’nâ-yı kübrâdır
Füyûz-i nefha-i cân-bahşına hep kudsiyân ‘âşık

Kelâmın mürdeler ihyâda iksîr nefha-i Hak’dır
Zülâl-i lutfuna âb-ı hayât-ı câvidân ‘âşık

Kulun Sâmî günâhkârân içinde cümleden mücrim
Şehinşâh-ı şefâ’atsin sana hep ‘âsiyân âşık

Şeyh Abdurrahmân Sâmî Saruhânî
Kaddesallahu Sırrahu’l-Âlî