Hak Mûsâ’ya ayıttı
Unuttun emâneti
Ol nidâya cânını
Mûsâ nisâr eyledi

Vargıl degil yâ Mûsâ
Rahmet edeyim ona
Secde etsin Âdem’e
Çün istiğfâr eyledi

Ben ondan umar idim
Derdime dermân kıla
Dahi artırdı derdim
Yani tımar eyledi

Ben eğer tapsam ona
Ol vaktin tapar idim
Şimdi hod toprak olup
Zîr ü zeber eyledi

Âdem iblîs kim ola
İşi işleten Çalap
Ayı günü yaratıp
Leyl ü nehâr eyledi

Manâ nedir İblisden
Câhillik kamu bizden
Ne duydun iş bu sözden
Sırrı esrâr eyledi

Çalap aydur şol kula
İnâyet benden ola
Ne şeytân azdırısar
Ne kimse kâr eyledi

Altı bin yedi yüzü
Yıldan geçen Âdem’i
Dile getirdi Yunus
Söz muhtasâr eyledi

Çalap Âdem cismini
Topraktan var eyledi
Şeytân geldi Âdem’e
Tapmağa âr eyledi

Aydur ben oddan nûrdan
Ol bir avuç topraktan
Bilmedi kim Âdem’in
İçin gevher eyledi

Zâhir gördü Âdem’in
Bâtınına bakmadı
Bilmedi kim Âdem’i
Halkı server eyledi

Kırk yıl kalıbı yattı
Adı âlemi tuttu
Gör şeytânı buğzundan
Ne fitneler eyledi

Âdem toprak yatmıştı
At âlemi tutmuştu
Fikrine bak İblis’in
Yani hüner eyledi

Ol yürüyen atları
Sürdü Âdem üstüne
Âdem’e mekr irgürüp
Yani zafer eyledi

Âdem’in göbeğinden
Çalap yarattı onu
Vaff diye durdu urdu
Kaçtı güzer eyledi

Çün durdu Âdem devri
Bu idi Mûsâ kavli
İş bu söz yavlak bana
Katı eser eyledi

Mûsâ gönüldü Tûr’a
Hak’la münâcât kılar
Gördü kim bir su akar
Mûsâ nazar eyledi

Mûsâ aydur göreyim
Bu su ne yerden gelir
Ger böyle akar ise
Zîr ü zeber eyledi

İleri vardı Mûsâ
Laîn oturmuş ağlar
Gözünün yaşı imiş
Ol su pınar eyledi

Mûsâ sordu laîne
Ağladığın nedendir
Nideyim ağlamadan
Der işim zâr eyledi

Mukarrebdim Mûsâ ben
Ol Hakk’ın dergâhında
Götürdü vurdu yere
İşimi şer eyledi

Sen bilmez misin Mûsâ
Ben neden ayrıldığım
Şunlar öğüme düştü
Beni humâr eyledi

Vargıl degil yâ Mûsâ
Rahmet eylesin bana
Tövbe kılıp işine
Hoş istiğfar eyledi

Mûsâ erdi hacete
Hakk ile münâcâta
Unuttu emâneti
Söz muhtâsar eyledi