Kalbini bâğ-ı cinân et ravza-i tevhid ile,
Can dimâğın kıl muattar nefha-i tevhîd ile.
Kâbe-i nûr-i siyâhın bî-nihâyet yolların,
Kat’eder erbâb-ı aşk bir lemha-i tevhîd ile.
Her ne denlü rû siyâh ettiyse isyânın seni,
Ağarır bî-şek yüzün bu garra-i tevhîd ile
Mâverâ-i ins-ü cinni seyredip arşa çıkar,
Kim ki mi’râç eylediyse cezbe-i tevhîd ile.
Ey Niyâzî Ârif-i billâh gönülden selb eder,
Onsekizbin perdeyi bir lem’a i tevhîd ile