Habs için geldi, gelüp ıtlak için ferman bana,
Evvelki kahr , âhiri ihsân eder Sultan bana.
Erbâin’im çün tamâm oldu dahi on gün geçer,
Hatm olur menzil merâtib can olur canân bana.
Kâb-e kavseyn-i ev-ednâ üçyüzellidir bilin,
Doğdu gün mağribden açtı zulmet-i Sübhân bana.
Zâhir oldu gizli sırlar verdi Hak bürhan bana.
Ol dem İsmâil gibi teslim-i Hak etti hemin,
İkiyüz bin dahi yetmişbeşte bir kurban bana.
Anladım zebh -i azîme bir işârettir bu koç,
Hem beşârettir gele Yahyâ ile mihmân bana.
Halkı âlem dediler İsâ’ya Mısrî bir zaman,
Dahî bundan özge mâ evhâ dedi Kur’an bana.