Muhabbetin kadehini içip rakseyleyen
Divanelik makamına girdi dostlar.
Aç ve tokluk, kâr ve zarar hiç bilmeyen
Sarhoş olup raks ve sema yaptı dostlar.

Raks ve sema yapanlara dünya haram
Çoluk-çocuk, ev-barktan geçti tamam
Seher vakti Hakk’a sığınıp ağlar daima
Ondan sonra raks ve sema yaptı dostlar.

Raks ve sema yapan aşık kendini bilmez
Şuursuz yürür dünya malını ele almaz
Yüzbin adam “affet” dese mağrur olmaz
Dünyayı tepip raks ve sema yaptı dostlar

Dünya tepmeden ıaks ve sema yapan cahil
Hakk yâdını bir an demeyip, yürür gafil
Dervişim der, dünyaya doğru gönlü eğilimli;
Dünya için raks ve sema yaptı dostlar

Kendinden geçmeyip raks ve sema yapmak hata;
Sübhan Melik’im ona kılmaz iman armağan
İbadet eylese, günüllerini eylemez safâ;
Riyâ eyleyip raks ve sema yaptı dostlar.

Vay şöyle cahillerden ümid eylemeyin
Feyz ve fetih alırım deyip yürüyüp almayın
Nefsi büyük, şeriatı bozuk veli bilmeyin
Lanetli şeytan gem vurmadan bindi dostlar

Kendinden geçmeden raks eylese, Allah şikayetçi
Semasından yer hareketlenip çekince sıkıntı
Dua kılayım; göstermesin ona cemal
Dinden geçip raks ve sema yaptı dostlar.

Divânelik galip gelmeden sema yapar
Hakk Mustafa ve çehar-yârdan şikayetçi yürür
Baştan ayağa günahları hazır durur
Günah dileyip raks ve sema yaptı dostlar.

Şibli âşık sema eyledi nurgörüp
Mustafa’yı hazır görüp, soru sorup
Dünya derdini arkada bırakıp gözünü yumup
Öyle kullar raks ve sema yaptı dostlar.

Şibli âşık ağlayıp dedi: ‘Ey Rasül
Tâkatsizim, sema yapsam, ben de melűl…”
Resűl dedi: “İnşaallah, eyleye kabul…’
Ruhsat dileyip raks ve sema yaptı dostlar.

Kul Hoca Ahmed, raks ve sema herkese yok
Taklit ile yapsa sema, gire cehenneme
Bu rivayet gizli idi, söylesem hepsini
Hakkı bulup raks ve sema yaptı dostlar.

Hoca Ahmet Yesevi