İhvân mısın da bana
Ya küsmek neyin nesi
İçinden gelen o ses
Vallah şeytân’ın sesi

İşi de çok abartıp
Emmâreyi kabartıp
Gözün tâb’a kapatıp
Gündüz sandın gabesi

Etmezsen nur zulmeti
Atamazsın nefreti
Göremeyip hikmeti
İy sanırsın abesi

Etme dünyâyı garâm
Dünyâ sevgisi haram
Sanma Hakk razı olur
Terk etmeden hevesi

Aşkın râhın’dan çıkma
Zor gelse sen de bıkma
Gönül Beytullah yıkma
Ora Hakk’ın ma’akesi

Yere göğe sığmadım
Kalbi mü’mine sığdım
Diye Hakk fermân etti
Oldu gönül mahfesi

Râh-ı Hakk’dan çıkanın
İnsan gönlü kıranın
Sözleri sert vuranın
Boştur gönül heybesi

Oku yaşa Kur’ân’ı
Besle ağcı irfân’ı
Beslenmeyen ağacın
Kurtlu olur meyvesi

Yunûsî’ye bak hele
Koymuş hikmeti dil’e
Düşmüş Hakk için yola
İlân-ı Hakk gâyesi