Kur’ân’ı oku anla
Tatbik eyle ölüm var
Tapma dünyâ malına
Terk et dünyây ölüm var

Dünyâya gelen göçtü
Ecel şerbetin içti
Her bir can hâke düştü
Kur’ân’a uy ölüm var

Kur’ân’dan Küllü Nefsin
Zâigatül Mevti duy
Kur’ân’ın emrine uy
Çün her cana ölüm var

Alalım ibreti biz
Kârun’un misâlinden
Onca mal yere battı
Düşün hele ölüm var

Şeddad ile Nemrut’da
İbret yok mudur bunda
Onca zengine bir bak
Ne oldular ölüm var

Kurtarmadı malları
Azaptadır canları
Çok düşün sen bunları
Kabir mahşer ölüm var

Günahların başıdır
Dünyâya gönül verme
Sâlebeyi neyledi
Mîzân sırat ölüm var

Ölümü ansa kişi
Mal yığmak olmaz işi
Tenbih edip nefsine
Der ki nefsim ölüm var

Mü’min olan inanır
Vâdi Hakk’a güvenir
Umut etmez dünyâya
Bilir Mü’min ölüm var

Ey nâs beni dinleyin
Dost düşmana ünleyin
Gece gündüz ağlayın
Canlar üzen ölüm var

Yunûsî dünyâ yalan
Sonu hebâyı talan
Var mı dünyâda kalan
Er geç bir gün ölüm var