Fati im – një stuhi e zez,
Drenushë e trishtuar – po më len të vdes.
Shikova lartë – pash një yll që ndez,
Me gjoksin shtërnguar – po e mbaj kët shpres.

Shtrati im – akull i ftohtë,
Kjo valë e trazuar – më tërhjek poshtë.
Dëgjova larg – një zë më thëret,
Nuk je i harruar – një zemër të pret.

Ndoshta kjo botë – do më bëhet nan,
Ta përqafoj – se i vetëm jam.
Ndoshta kjo botë – do më bëhet nan,
Të mos kujtoj – se i harruar jam.

يا رحمان يا ذا المنة=Ya Rahman ya zel minneh
من دون الكل إليك جئنا=Min dunil külli ileyke ci’na
فاعف عنا وارزقنا الجنة=Va’fu anna verzuknal cenneh
يا من حشاه أن يخذلنا=Ya men haşahu en yahzulena