Yâ Resûlallâh kamer alnun yüzündür âftâb
Kim göre şekl-i cemâlün ola ol ‘âl-i cenâb
Ey Allah’ın elçisi! Senin alnın ay; yüzün ise güneştir.
Senin güzel yüzünü kim gördüyse o yüce bir kişi olur.
Lutf idüp didi Hüdâ çün rahmeten li’l ‘âlemîn
N’at-ı pâkinle tolu nâzil oluptur dört kitâb
Allah lutf edip senin için, Rahmeten li’l- âlemîn dedi.
Senin temiz sıfatlarınla dolu olarak inmiştir dört kitap.
Ol rasûlün medhi içre tûtî-i gûyâ olup
Sükker-i vasfıyla yâ Rab kalbüme vir feth-i bâb
Ey Rabbim! O peygamberin mehdini
daima söyleyen bir kimse olmayı nasib et
ve onun şeker gibi tatlı nitelikleriyle kalbimin kapılarını aç.
Ümmet üzre sâye salaldan berü ol şâh-ı dîn
Sâyesinde geldi rahmet gitdi âhir ıztırâb
O din padişahı gölgesini ümmetin üzerinde saldığı andan beri,
onun sayesinde rahmet geldi ve sonunda sıkıntılar gitti.
Çün hayâl-i vaslun-ıla eglenür bu Ahmedî
Oldu bî-hûş fikr-i vaslunla saçun gülâb
Senin gül suyu gibi kokan saçına kavuşma düşüncesiyle
Ahmed’ in aklı gittiği için o artık, sana kavuşmanın hayaliyle oyalanmaktadır.