Be hey kardeş Hakk’ı bulam mı dersin
Hakk’a yarar amel işlemeyince
Bu sırrın oduna yanam mı dersin
Mürşid-i kâmile söylemeyince
Be hey kardeş gel sen tevhid özen
Tevhiddir her nefsin kal’asın yıkan
Düşüp deryalara yüzüp çıkamaz
Aşkın deryasını boylamayınca.
Aşkın gariz olmuş yüreğim harlar
Aşkı olanların namusu neyler
Be hey Yunus sana söyleme derler
Ya ben öleyim mi söylemeyince
****
Tedbirini terk eyle takdirini Hudâ’nındır
Sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümânındır
Birden bire bul aşkı bu tuhfe bulanındır
Devrân olalı devrân erbâb‐ı safânındır
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır
****
Çün sana gönlüm mübtela düştü
Derd ü gam bana efendim Hay medet âşinâ düştü Allahım Allahım
Zühd ü takvâya yâr idim evvel aman
Aşkınla benden efendim Hay medet hep cüdâ düştü Allahım Allahım
Vâiz eder gel aşkı terk eyle,
Nideyim sabrım bî-vefâ düştü efendim Allahım Allahım
Nice terk etsin aşkı şol âşık aman
Ana karşı sen efendim Hay medet Mehlika düştü Allahım Allahım
Kim seni buldu kendi yok oldu,
Vaslına ey dost Efendim Hay medet can bahâ düştü Allahım Allahım
Bu Niyâzî’nin hiç vücûdundan aman
Zerre komadı efendim Hay medet hep bekâ düştü Allahım Allahım