Habâb-i eşk-i hûnin cismimi elden nihân etmiş
Gam-i aşkın men-i rüsvây-i bî-nâm ü nişân etmiş
Götürmüş hâkten tuğyân-i eşkim har ü hâşâki
Başım üzre melâmet kuşlarıyçin âşyân etmiş
Büküp mihnet yükünden kaddimi çıkmış tenimden cân
Tavâf-ı kûyun etmek kasdine tayy-i mekân etmiş
Seninle ettiği için da’vî-i takdim hüsn içre
Felek ta’zîr edip Leyli’ni rüsvâ-yi cihân etmiş
Meger terkîb-i İsî gerd-i hâk-i der-gehindendir
Ki durmuş hâkten kadr ile azm-i âs-mân etmiş
Gezen peykânlarındır tende yâ can bâğına aşkın
Belâ ser-çeşmesinden her taraf sular revân etmiş
FuzûIî’den mizacın nıünharif gördüm bu gün yârın
Meger fırsat bulup bir senime hâl-i dil beyân etmiş

Fuzuli