Sanma yahu biz şu yerde tıkılıp kalmışlarız
Âdetullaha uyup bir lahzacık dalmışlarız
Ârif-ü kâmil isen fehm eyle nutkumdan bizi
Kırk gün ancak eğlenüp seyrana emr almışlarız
Menzil-i fakre eriştim dediğim oldu benim
Sohbet-i Hakk’a giriştim dediğim oldu benim
Nazar ettim bana ben kendimi bildim ki neyim
Yaradanımla biliştim dediğim oldu benim
Dirilikte diledikçe bana tâbidi memât
Benim emrimde idi çünkü o sultân-ı hayât
Her iki hâlet elimde oyuncaktı benim
Ne desem ola demiştim dediğim oldu benim
Zâhiren sûret-i insanda göründüm durdum
Fakat ol evveli âhiri kerîm işte benim
Neye ben ol demiş olsam deyemezdi olmam
Sırrı canımla seviştim dediğim oldu benim
Sûret-i zahire kanma ki ben insan değilim
Kim demiş olsa hatadır bana ben ân değilim
Bana bak çeşm-i basîretle beni anlayasın
Yârla tenhada buluştum dediğim oldu benim
Sırrı tevhîde vukufu olanlar anlar sözümü
Kalp gözün mâliki canlar da görürler özümü
Bana benden zâhir olacak o sırru’l-esrâr
Ehadiyetle karıştım dediğim oldu benim
Zâira sanma ki biz Fatiha bekler dileriz
Dilek hak ne ise çünkü rızadâdeleriz
Bizi dûçâr-ı telaş eyleyemez hiçbir şey
Rabbi Has’imle görüştüm dediğim oldu benim
Biz hayat ehli iken ölmüş olanlardan idik
Hasreti yâr ile siması solanlardan idik
Meyl-i dâreyn-i Süreyyâ içimizden attık
Cânımı terke alıştım dediğim oldu benim
Bizler öldük de defn eylediler sanma sakın
Layemûtuz bize zâir gözün aç öyle bakın
Buracık kalıbımız hânesi biz seyyârız
Çeşm-i cânana eriştim dediğim oldu benim