Belürmez ârifin nâm u nişânı
Değil irfan filân ibni filânı
Yerin terk edenin yoktur mekanı
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

İzi yoktur ki izinden biline
Dahi tozmaz ki tozundan biline
Sen onu sanma sözünden biline
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Ne denlü var ise âlemde evsâf
Sıfatlanır onu bil ehl-i a’râf
İnad ehli değilsen eyle insâf
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Sen onun sabr u şükrünü sorarsan
Bulumazsın o vasfıyle yorarsın
Bilindiğim nişânını ararsın
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Kubab-ı Hakk’da mestur olan erler
Sıfat-ı halk içinde görünürler
Ne doğarlar onlar ne dolanırlar
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Gazab şehvet iki ayakdır onlar
Binip üstünde seyyah oldu canlar
Bularla çıktılar Arş’a çıkanlar
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Ne kim âfakda hor görmezse ârif
Vücudunda da olmaz onu sârif
Anınçün der bunu ehl-i meârif
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Görünse taşradan bir vasf-ı fâil
İçinden de biri olsa mukabil
Yakma yardım eyle olma hâil
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Onu uran urur ağlatmak için
Ya gayret gösterir darıltmak için
O da ağlar darılır çatmak için
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Nefessiz dünyada bir harf dirilmez
Nefes de harfe boyanır ayrılmaz
Şu kim Hakk’dan gelir canâ yorulmaz
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Cihanda bir güruh olmaz ki ey cân
Bulunmaya içinde ehl-i irfan
Olur mevsuf sıfatlar ile her an
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Kimi şâdân kimi nâşâd olurlar
Kimi üstad kimi nerrâd olurlar
Niceler sûretâ cellad olurlar
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Şeriatle olursa ger ol ef’al
Deme ona ki bu gayet bed ef’al
Şer’ red etmese sen de kıl ikbal
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Ne kim mevcud olubdur bu cihanda
Ger işlense kamu yerli yerinde
Behâne bulumazlar hiç birinde
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı

Niyâzî’ye gelir her gayb u hazır
Görünür cümle âraz ve cevahir
Nişaniyle olur her biri zâhir
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı