Aldın mı gönül hüsn ile yektâ haberin sen
Duydun mu hem ol Yûsuf-ı Zibâ haberin sen
Ya’kub veş ol, dîdelerin görmez olunca
Ağladı mı ta sorsan o bina haberin sen
Yûsuf yoluna ağlayan ancak dime Ya’kub
İşittin anın oldu Züleyhâ haberin sen
Kays’ı nice yıl ağlatıp inletmedi mi aşk
Alsan nola bir doğruca Leylâ haberin sen
Dağlar dahi dayanmaz anın yüzüne karşu
Âlemlere sor Tûr ile Mûsâ haberin sen
Her kande anın zerre-i hüsnün görene sor
Ola duyasın hasret ile tâ haberin sen
Sular gibi yüzün yere sür kalma yolundan
Alçakta alursun yürü deryâ haberin sen
Âlemde nice yüzbin olur aşka giriftâr
Gel sorma o mecnunlara dânâ haberin sen
Bülbüllere sorma yürü var hâlet-i aşkı
Pervâneden al gizlice tenhâ haberin sen
Tevhid sanur lâ ile isbat-ı vücûdu
Sorma güzelim anlara İllâ haberin sen
Her kim bu yola sıdk ile girmezse yoğ olmaz
Yoğ olmıyacak Yûsûf’un umma haberin sen
Lâhût ile nâsûtu gönül anladı ise
Mısrî ana sor Kâf ile Ankâ haberin sen