Bülbüllerin ötmez oldu Zokamir’a figan doldu benim gonca gülü soldu kime seydam diyeceğim
İçimi yaktın İstanbul gel de bu derde çare bul bu derdi çekemez her kul kime seydam diyeceğim
Şu İstanbul doktorları kurtaramaz seydaları fayda etmez ilaçları kime seydam diyeceğim
Nurani’dir benim seydam oydu hiç bitmeyen sevdam hüzün doldu gönül dünyam kime seydam diyeceğim
Doğantepe sanki mahşer nice yaraları deşer acı çekmek bana düşer kime seydam diyeceğim
Öksüz bıraktı bizleri ağlattı şu sofileri söyletti dertli dilleri kime seydam diyeceğim