Harama fetvâ çıktı Kur’ân fayda etmiyor
Âhir zamana geldik Mü’min cihad etmiyor

Kalmadı ahde vefâ nankörlük kaç bin defâ
Amaç hep zevkü sefâ nâs rahat terk etmiyor

Herkeste bir lüks hayat yenmiyor ekmek bayat
Şişmiş avurdu surat fakirden söz etmiyor

Zenginler cimri oldu etraf miskinle doldu
Bilmem bunlara noldu zengin infâk etmiyor

Kat kat oldu binâlar pek çoğaldı zinâlar
Yoldan çıktı analar çocuğa nush etmiyor

Değişti böcek börtü kalktı vücuttan örtü
Hep şamata gürültü kızlar hiç ar etmiyor

Kocalar hep yozlaştı babalar kızıllaştı
Kızı başını açtı kıskançlık da etmiyor

Söndü gönülde közler tutulmuyor ki sözler
Sohbet etse de Şeyhler sohbet fayda etmiyor

Âlim ilim belliyor faydasını görmüyor
Nefsi şeytân’dan memnun Hakk’ı talep etmiyor

Hocalar oldu bir hoş içki içmeden sarhoş
Dışı hoca içi boş hoca vâ’az etmiyor

Tilmiz gitmez hoca’ya kardeş düşman bacı’ya
Kadın asi koca’ya kadın taat etmiyor

Kalmadı Hakk’a ermiş zikir çekmiyor derviş
İçi dışı hep teşviş Hakk’a şükür etmiyor

Âbit abdallık yaptı zengin eline baktı
Dînîn îmân’ın yıktı âbit sabır etmiyor

Zâhit zühdünde kaldı şeytân îmân’ın aldı
Gönlü dünyâya daldı âh tevekkül etmiyor

Yunûsî de pek yandı nefse şeytân’a kandı
Dünyâyı gerçek sandı dünyâyı terk etmiyor