Abdulbaki Kömür-Anne(Bosna)
Çözdüm ayrılığın düğümlerini
Sana geliyorum ey anneciğim
Tükettim acının iklimlerini
Gözleri bulut bulut anneciğim
****
Ağarmış saçında mavi bir akşam
Kırılmış saatler geçmiyor zaman
Yollar yalnızlığı söyler durmadan
İçimde tüten umut anneciğim
****
Ellerim hüzündür gözlerim camda
Yıldızlar gülümser ta uzaklarda
Sıcak kucağının saltanatında
Çocuk gönlümü avut anneciğim
****
Sığındığım bir kalesin sevgiden
Hayalin geçiyor şimdi gözümden
Sana kör bir yalnızlığın içinden
Uzattım elimi tut anneciğim.
****
Özlemin çoğalır yorgun gözümde
Duvarlar içinde kalırım anne
Uzak akşamlara göçünce kuşlar
Yalnızlığa bilet alırım anne
****
Gecenin içinde bir dost ararım
Uzanır ellerim buzlu camlara
Vaktimin hepsini hüzne sararım
Bakıp şehrin yorgun ışıklarına
****
Avluda on adım eder gökyüzü
Şimdi oralarda hangi mevsim var
Yüreğime inen her akşam üstü
Gözlerim uzakta hasrete ağlar
****
Sözüm var ayrılık hasret üstüne
Elini özlemle öperim anne
Bir kasvet ağlıyor onurlu yüzünde
Ne olur beni de ağlatma anne
Abdulbaki Kömür
Sitemizde sanatçıya ait toplam 50 eser bulunmaktadır. Sanatçının sayfasına gitmek için tıklayın.
Yorumlar
Henüz yorum yapılmamış.