Ben dostun aşkına düştüm gayrı sevdâ neme gerek
Geçip Leylây Mevlâ buldum gayrı Leylâ neme gerek

Sevda oldu bütün derdim dostun sevdâsına erdim
Yârın dendi bu gün gördüm benim ferdâ neme gerek

Gönlüm aşkıyla süsledim cefâ eledi küsmedim
Ekşitip yüzüm asmadım yârdan cüdâ neme gerek

Aşkım bana oldu gıdâ etti gönlüme dost nidâ
Limenil Mülk ile sedâ yarın sedâ neme gerek

Doldu dostla her bir yanım dost aşkıyla sarhoş canım
Dost oldu dîn-i îmânım zühdü takvâ meme gerek

Gönlüm dâim  dostum ile koymam sivâ gönlevime
İstemem ben hûri bile dünya ukbâ neme gerek

Aşk şarabını içmişim fânî olandan geçmişem
Denî dünyadan kaçmışam şerbet çorba neme gerek

Hoş meramım oldu hâsıl gönlüm oldu dosta vâsıl
Ben cüzüyüm dostum asıl başka meram neme gerek

Yunûsî sizlere sesler gelsin dinlesinler dostlar
Olmuşam dosta mihmandar dosttan gayrı neme gerek