Bahr-i mutlak kuşuyum yokuşumdan ileri
Ol hümânın eşiyim inişimden ileri

Bâr-i zâtın pertevi etdi meni aşk ile
Sefer edip aslıma dönüşümden ileri

Zâtı nûruyla anda toyladı meni ol şâh
Ni’met-i aşka bunda sunuşumdan ileri

Dört kitâbın aslına ârif idim anda men
Bunda gelip mürşîde danışımdan ileri

Anın içün kanmazam vuslatının meyine
Nûş ederim teşneyim kanışımdan ileri

Dîdârının şem’ine pervâneyim dem be-dem
Yanarım sır açılır yanışımdan ileri

Sinan Ümmî der işim ezelîdir dost ile
Bugün bu işin sonu sanışımdan ileri