Mest ü hayrân ister isen bak gözünden bellidir
Doğru kârbân ister isen sor izinden bellidir

Nûr-ı îmân berk urup yüzünden envârlar saçar
Kâmil insân ister isen benizinden bellidir

Sanasın kim her kelâmı lâ’l ü mercândır dizer
Ârife yâr olmağa dinle sözünden bellidir

Ehl-i zerkin hîlesinden gâfil olma ki sakın
Yiyip içdiği harâmdır boğazından bellidir

Ma’rifet kamışı dadın bilmeyenden kıl hazer
Dem be-dem yeşil kabın yir cevizinden bellidir

Ehl-i küfrün kaç yanından sohbet etme fâriğ ol
Hakk’a bâtıldır diyiben garazından bellidir

Her sözü bir zehr-i mârdır uğrasa bağrın biçer
Câhili söyletme hemân kör gözünden bellidir

Cehl-i zulmet kaplamışdır müdde’înin kalbini
Hak kelâmı doğru gelmez genizinden bellidir

Aslı esfel toprağının balçığıdır münkirin
Açma râzın yokla gör evvel özinden bellidir

Âlim-i hâmil nasîhat ehli olan kişiler
Halkı Hakk’a da’vet eyler âvazından bellidir

Mest ü hayrân âşıkın yolunda kurbân eyle cân
Tut kulağın Hakk eşiğinde nâzından bellidir

Ehl-i kâlin kalbi çiğdir anın içün kan döker
Bir vilâyet nev-bahâr olsa yazından bellidir

Değme kimse mansıb alıp erlik aşın yiyemez
Tâli’in tut kişinin gör yıldızından bellidir 

Bu Sinan Ümmî’yi tevhîd hâke yeksân eyledi
Esdiğince bâd-ı aşkın yol tozundan bellidir