Habersiz geldi Şubat’ın sabahı
Aldı canları, yıktı evleri
Ocaklar söndü tütmez dumanı
Bir deprem sabahı yaşlı gözlerim.

Uykunun en tatlı doyulmaz anı
Planlar yapıldı o günün sabahı
Susmuyor bebeklerin feryadı
Bir deprem sabahı yaşlı gözlerim.

Ağlıyor ana, bacı, abi , gardaş
Gözlerde kalmadı artık bir yaş.
Bu nasıl bir acı bitmiyor telaş
Bir deprem sabahı yaşlı gözlerim.

Bir sarsıntıyla terk ettik evleri
Arkamızda bıraktık biz her şeyi
Rabbim hatırlatıyor bak kendini
Bir deprem sabahı yaşlı gözlerim