Lutf-ı Hakk’da ey gönül şübhen mi var
Bâğ-ı dilde açdı gül şübhen mi var

Çün Muhammed’dir serinde bâl-küşâ
Hiç erişmez sana züll şübhen mi var

Sen şefâ’at ondan iste mutlakâ
Çün odur şâh-ı rusül şübhen mi var

Hakk’ı istersen yolunca git onun
Çün odur hayrü’s-sübül şübhen mi var

Sâyesinde şâd olursun Fevziyâ
Terk-i ihvân eyle gel şübhen mi var

Böyle dedi oldu çeşmimden nihân
Görmedim tekrar onu hiç bir zamân

Ola bed’ ü hatmi her hayrü’l-kelâm
Cân ü dilden es-salâtü ve’s-selâm

Yâ ilâhî ism-i a’zam hakkıyçün
Eşref-i ebnâ-yı âdem hakkıyçün

Matla’-ı nûr-ı Muhammed hakkıyçün
Hâmid ü Mahmûd u Ahmed hakkıyçün

Nûr-ı Kur’ân sırr-ı Furkân hakkıyçün
Kadr-i pâk-i ‘ilm ü ‘irfan hakkıyçün

Vahy olunan enbiyânın hakkıyçün
Hakk’a vâsıl evliyânın hakkıyçün

Bâ-husûs ezvâc u ashâb hakkıyçün
Âl ü hem evlâd-ı encâb hakkıyçün

Hem Şehîd-i Kerbelâ’nın hakkıyçün
Vâkıf-ı fevka’l-ulânın hakkıyçün

Müstecâb kıl kâffe-i da’vâtımız
Hem revâ kıl ‘âmme-i hâcâtımız

Bâb-ı cûdunda cem’îmiz sâiliz
Ni’met ü ihsânına hep mâiliz

Biz kuluz bâbından aslâ gitmeyiz
Hâlimiz diğerlere arz itmeyiz

El-amân u el-amân Rabbü’l-‘ibâd
Ber-murâd et kıl bizi mesrûr u şâd

Bî-hisâbdır bizdeki cürm ü günâh
Sad-hezârân tevbe olsun yâ ilâh

Âb-ı gufrânınla tathîr kıl anı
Bahr-ı rahmet bî-kenârdır yâ Ganî

Oldu mevlid Beyt-i Makdis’de tamâm
Kıl kabûl çün oldur aksâ-yı merâm

Çünkü ihsân eyledin yâ Rab bana
Evvel ü âhirde hamd olsun sana