Sîret ehlinden bunu eyler ruvât
Çünkü Aksâ’ya girer ol hoş simât

Anı istikbâle ervâh-ı rusül
Geldiler iclâl içün tutup sübül

Hem melâikden mukarrebler bile
Geldiler bu hizmete İslâm ile

Şekl-i âdemde pes İslâm evvelâ
Ol Habîb-i Hakk’a itdi merhabâ

Ba’dehû tertîb ile rusül-i kirâm
İtdiler ol servere i’zâz-ı tâm

Hem mukarrebler okudular senâ
Didiler kim sende hatm oldu senâ

Nice olmasın tamâm ol zât-ı hâs
Bu olupdur ez-ezel mir’ât-ı hâs

Reşha-i nûrundan oldu enbiyâ
Lem’a-i feyzinden oldu asfiyâ

Neş’e-yi ‘âlem budur bi’l-ittifâk
Pes bunun’çün oldu mi’râc-ı burâk

Saf tutup Aksâ’da cümle enbiyâ
İtdiler ta’zîmi bî-hadd bî-riyâ

İşbu hâl içre ikâmet itdiler
Pes salâtı çün işâret itdiler

Der Habîbullah’a Ahmed bedr-i tâm
Halka siz eylen imâmet ey hümâm

İşitüp bunu dedi peyk-i Hudâ
Yâ Muhammed halka sen ol muktedâ

Ez-ezel sensin imâmü’l-enbiyâ
Tâ ebed sensin hümâmü’l-etkıyâ

Mescid ü mihrâb ü minber tâ kıyâm
Şimdiden geri senindir yâ imâm

Yaraşır bu cem’a sen şem’-i ziyâ
Şevkine pervâne olsun asfiyâ

Bu şeref burcunda hurşîd-i recâ
Evvel âhir sensin ey bedri’d-dücâ

Pes imâmet eyledi anda Resûl
Enbiyâ ervâhına Aksâ’da ol

Çün tamâm oldu tazarru’la niyâz
‘Azm-i râh itdi yine ol şâh-bâz

Kurdular nûrdan semâya nerdübân
Taraf-ı Hakk’a oldular andan revân

Şevk ile ‘âşık gider ma’şûkuna
Hoş mübârek dem k’ire mahbûbuna

Siyyemâ mahbûbu için lâ-yezâl
Cins ü emsâlden münezzeh zü’l-celâl

Fevk u tahtdan hem mu’arrâ zât-i pâk
Vahdet-i zâtında gark eflâk-i hâk

Hâssa kim da’vetle gide ol yola
Rehnümâsı ola Cebrâil bile

İrdiler dünyâ göğüne ol zamân
Feth edüp ebvâbı girdiler hemân

Saf tutup derler melekler merhabâ
Şâd olup derler melekler merhabâ

Düşdü pes dünyâ göğüne gulgule
Nâm-ı Ahmed söylenir dilden dile

Gördüler anda Muhammed’dir refîk
Didiler ni’me’r-refîk ni’me’t-tarîk

Gördü anda Âdem’i ol Mustafâ
Kim-dürür dünyâ göğünde pür-safâ

Didi Cibrîl bu atandır vir selâm
Pes selâm-ı Hakk’da gösterdi kıyâm

İşidüp Âdem selâmın aldı ol
Merhabâ deyüp der ey sâlih oğul

Tehniyet itdi ana mi’râcını
Ol gece ol sırrını minhâcını

Dir Habîbullah’a çün itdin ‘ubûr
‘Azm kıldın maksada pes gark-ı nûr

Anda bast itdi melekler ecniha
Bindin ana irdin ikinci göğe

Feth oluban girdi pes ol ‘abd-i ‘âf
Merhabâ didi melekler sâf sâf

Gördü Yahyâ ile ‘Îsâ anda hem
Nûra gark olup dururlardı be-hem

Verdi ta’zîm ile anlara selâm
İtdiler iclâl ile anlar kıyâm

Didiler sâlih karındaş merhabâ
Merhabâ dir iç ile dış merhabâ

Pes kanadına olup Cibrîl o dem
Tâ yedinci göğe vurdular kadem

Tavr-ı evvel üzre her gökde kapu
Açılup melekler itdi hoş tapu

Yûsuf’u gördü üçüncüde durur
Dahi dördüncüde İdrîs gark-ı nûr

Hâmisinde gördü Hârûn-ı halîm
Gördü altıncıda Mûsâ-yı kelîm

Gördi İbrâhim yedincide-dürür
Ol mübârek yüzü nûrdan berk vurur

Pes işâret itdi Cibrîl-i hümâm
Ana hoş ta’zîm ile virdim selâm

Didi bana ey nebî sâlih oğul
Merhabâ “ehlen ve sehlen” sağ ol

Sidre’ye irdi pes andan Cebraîl
Açdı yüz kanadın ol cemîl

Şekl-i hâssını bana ol itdi arz
Bi’t-tamâm seyreyledim der tûl u arz

Anı ben gördüm bu şekl ile hemân
İki def’a görmedi ins ile cân

Döşediler anda bir altın döşek
Hazret’i ta’zîm içün hiç tutma şek