Gel berü ey murg-ı rûh-ı ‘âşıkîn
‘Akl gibi olmagıl sidre-nişîn

Himmetin perini aç pervâz it
‘Aşkı rehber eyleyip âgâz it

Lâ-mekân şâh-bâzısın ez-ibtidâ
Seyrine olmaya Sidre müntehâ

Ko mekânı eyle ‘azm-i lâ-mekân
Kim seninçün anda vardır âşiyân

Terk edüp evvelde yapmışdın yuva
Anı iklîmin sanırdın ey yova

Gel kadîmî âşiyânı kıl taleb
Çekmegil işbu harâbî’çün ta’ab

Bu harâbı hoş beğenmiş bûm-nefs
İrmemiş hubbü’l-vatandan ana ses

Ko harâbı gözlegil ma’mûrunu
Zâğ-ı nefsin duymasın esrârını

Dinle bâkî seyrini ol serverin
Ol ‘aliyyü’l-himme ol cân-perverin

Ol hümâ-yı kudsi ol şâh-bâz-ı yâr
Sâ’id-i sultâna lâyık bâz-ı yâr

Sem’ine irdi çü savt-ı “irci’î”
Anladı bâzû-yı şehdir merci’i

Kalmadı sabrı vü oldu bî-karâr
Pes didi Cebrâil ey peyk-i yâr

Sidre’de durup ikâmet eyleme
Dur benimle eyle ‘azm-i demdeme

Didi Cebraîl ana ey pür-bahâ
Seyrime Sidre olupdur müntehâ

Sidre’dir bana makâm-ı ma’lûm
Ger geçem bundan eririm hem-çü mûm

Cismime âteş düşer ez-nûr-ı pâk
Bâl ü perrim pes olur ol demde hâk

Sana mahsûsdur bu meydân-ı velâ
Yok-durur seyrine bu şeb intihâ

“Lî ma’allah” mahremi sensin şehâ
Ka`be-i zât mahremi sensin şehâ

Hem “ebîtü” hûnunun mihmânısın
Sen bu bezmin muhterem cânânısın

Senden özge kimse basmadı kadem
Bu makâma ey nebiyy-i muhterem

Pes yürü meydân senindir ba’dehû
Bunda bu seyrân senindir ba’dehû

Adı refref bir döşek döşendi hoş
Ana bindim cân u dilim itdi cûş

Beyt-i Ma’mûr’a pes uğradı yolum
Şol ‘acebler gördü göz demez dilim

Cenneti seyreyledim uçdan uca
Kalmadı hiç gizli hep gördüm nice

Tâ kılam her şeyi aslınca beyân
Hûr ü gılmân ü na’îmi der-cinân

Ba’dehû ‘arş üstüne itdim ‘urûc
Kaldı Refref dahi ol zâtü’s-sürûc

Sıdk ayağın basdım ol dem bî-riyâ
Bana zâhir oldu sırr-ı istivâ

Sidre’den didi o dem peyk-i Hudâ
Rabbine eyle selâmını edâ

Okudu anda tahiyyâtı Resûl
Hem salât ü tayyibâtı didi ol

Ya’nî kavl ü fi’l ile olan ‘amel
Hep sana lâyık-durur ey bî-halel

Kalb ü mâl ile olan tâ’at hem
Sâha-i kudsünedir ey zü’n-ni’am

Lutf ile aldı selâmın ol Hudâ
Der habîbim gel bana vü gel bana

Nice bir hicr ile giryân olasın
Gel bu dem vaslımla handân olasın

Nice bir ferş üzre kahr ile anâ
Bul bu dem ‘arşımda lutf ile gınâ

Nice bir zahmet vire ağyâr-ı hâr
Gülşen-i vaslımdan al ezhâr-ı yâr

Nice bir gaybetle çektim sad belâ
Bulasın bu dem şuhûdumla velâ

Gerçi müştâkım sana ey Ahmedim
Şimdiye dek lîk da’vet itmedim

Tâ binâ-yı ‘aşkın olsun üstüvâr
Kim halel virmeye hâşâk-i hâr

Hem gelesin bunda isti’dâd ile
Hân-ı vaslımdan yiyesin dâd ile

Böyle nakl itmiş o sultânü’l-‘urûc
Seyrinin kim pâyesi zâtü’l-burûc

Çün hıtâb-ı Hakk irişdi sem’ime
Farkı bırakdım ulaşdım cem’ime

Cümleden selb oldu cismânî vücûd
Nûr-ı Hakk’dan irdi hakkânî vücûd

Sırrıma pes “üdnü minnî”den hitâb
İrişüp buldum derûnî feth-i bâb

Pes arada kalmadı ağyâr-ı hâr
Kim tecellî eyledi ol demde yâr

Sırrım ile zâtını itdim şuhûd
Bî-cihet buldum ‘alâ vefki’l-‘uhûd

“Kâbe kavseyn” oldu pes anda makâm
Dahi gitme bu aradan tut zimâm

Gerçi çokdur bunda ahbâr-ı nukûl
Kellimü’n-nâse ‘alâ kaderi’l-‘ukûl

Ruhsat-ı şer’ ile sür bunda semend
Redd ile tâ irmeye pâyine bend

Ba’dehû dil bunda tahrîr eylemez
Hem kalem bu sırrı tahrîr eylemez

Ger bu söz denile tâ yevme’l-kıyâm
Hak budur bir harfi olmaya tamâm

Olmak istersen Habîb’e âşinâ
Vir salâtı bul anınla rûşenâ