Dünya da teksin Resul, Nebiler içinde
Ravzana yüzün sürenler şükür desinler!

Cemâlinin nûru aksetmiş kubbesine
Kubbeye bakmaya doyamadı desinler!

Uzak yakın gelenler aşkına girsinler
Aşkından bade içene divâne desinler!

Yoldan gelenler kokunla şadan oldular
Gül kokuna çeşm-i giryân aktı desinler!

Cennet bahçesinde gönlüm şevk ile handan
Mihman halinde mestâne oldu desinler!

Sen ümmetinin bir tek Gül-i Ravza’sısın
Gül-i Ravza’ya ümmetin yandı desinler!

Ravza’da Sıddık’ın Ömer’in yanındalar
Ümmetine izin ver de yanına geldi desinler!

Ol Fatıma-tuz Zehra Cennetü’l -Baki var
Ölem de Cennetü’l -Baki’ye aldı desinler!

Kalkmayınca perde neylesin göz görmeyi
Senden başka görmek istemedi desinler!

Ravza kapısından ben ayrılmak dilemem
Görenler kapında kıtmir oldu desinler!

Ayrılık vakti akarken yaşlar gözümden
Sensizliğin hüznüyle sarardı desinler!

Hayatı dünyayı geçtim senden geçmedim
Kabire girse de vazgeçmedi desinler!

Allah aşkına şefaatini kıl aman
Şefaat umdu affa sığındı desinler!

Ferda Hatun bu canı fedadır yoluna
Zatın nuruna canını verdi desinler!