Ellerim uzanıyor güllere güllere
Soluyor elimde güller ellerim bile
Batıyor gönlüme gül diken diye
Kanıyor kalbim nerede sevgili diye

Emeller uzanıyor günlere
Ölüyor içimde günler göz göre göre
Sevdalandım besliyor vedaları ama
Allah kuluna kâfi değil mi

Kanadı kırık kuşlar
Yolda kalmış umutlar
Uçamam göğünüze
Allah kuluna kâfi değil mi

Yere düşmemiş yaşlar
Sevinmemiş çocuklar
Tutamam elinizden
Allah kuluna kâfi değil mi

Gölgem uzanıyor ben yürüdükçe
Hatıralar çok ümitlerim ipince
Avucumda çırpınıyor kalbim ah diye
Düşüyor ellerim duanın eşiğine

Niye iner bu yağmur hiç sebepsiz
Niye küser toprak tohum düşmedi diye
Neyi bekler gözler yolun sonunda
Allah kuluna kâfi değil mi