Ol Kadir-i Kün feyekun, lutfedici Sübhân benim
Kesmeden rızkını veren, cümlelere sultân benim.

Nutfeden adem yaratan, yumurtadan kuş üreten,
Kudret dilini söyleyen, zikr eyleyen Sübhân benim.

Kimini zâhid eyleyen, kimini fâsık eyleyen,
Ayıplarını örtücü delilile burhân benim.

Bir kuluna atlar verip, avrat u mal çoklar verip,
Hem birinin yok bir pulu, rahm edici Rahmân benim.

Benim ebed benim bekâ, ol Kâdir ü Hay mutlaka,
Hızır ola yarın sakka onu kılan Gufran benim.

Dört türlü nesneden hâsıl, bilin benim uşda delil,
Od ile su, toprak u yel, bünyad kılan Yezdân benim.

Ete deri sünük çatan, ten perdelerini tutan,
Kudret işim coktur benim, hem zâhir ü ayân benim.

Hem bâtınım, hem zâhirim, hem evvelim, hem âhirim,
Bu cümlesini yaratıp hem tertibi kılan benim.

Yoktur arada tercüman, ondaki iş bana ayân ,
Oldur bana veren lisân, ol denize ummân benim.

Bu yeri göğü yaratan, bu Arş u Kürsü durudan,
Bin bir adı vardır Yunus, ol sâhib-i Kur’ân benim.