Ey bu cümle kâinatın aslını bir cân eden
Âdem’i kudretle ol câna sevip cânân eden

Alleme’l-esmâ ile hem tâc-ı kerremnâ ile
Arş-ı â’lâda melekler cem’ine sultân eden

Vech-i âdemle cihân fânusunu tenvîr edip
Künh-i zâtına o veçhi hüccet ü burhân eden

Önünü âdem sonın hâtem kılp bu âlemin
Hâtemi mahmud-ı cennet zübde-i insân eden

Nokta-i pergari âlem ahmed’in zâtın kılıp
Sırrını kutb-ı hakikât mazhâr-ı Rahmân eden

Enbiyâ vü evliyâ hep mazhâr-ı envâr-ı Hak
Mustafa’da her şu’ûnun cem edip bir şân eder

İsmi resmi mahv iken bu âciz ü bî-çârenin
Nâmını MISRİ verip dillerde ad u sân eden.