İtdi beni ‘aşkın bugün mestâneler mestânesi
Yanup nûruna oldum ben pervâneler pervânesi

‘Aşkın harâb itdi beni yakdı kebâb itdi teni
“Küntü kenz”i buldum olup vîrâneler vîrânesi

Leylâ idi meftûn iden Mecnûn’u hem mecnûn iden
Beni ‘aşkullah eyledi dîvâneler dîvânesi

Vuslatına cândır bahâ ben edeyim bin cân fedâ
Cân verene cânân olur cânâneler cânânesi

Her cânibim Hakk söyledi ‘aşka beni gark eyledi
Deryâ-yı ‘aşkında buldum dürdâneler dürdânesi

Zikrinle ‘aşk hâsıl olup deryâsı bî-sâhil olup
Bu katremi mahv eyledi ‘ummâneler ‘ummânesi

İtdi sıfâtın çün zuhûr Sâmî’ye “nûrun ‘alâ nûr”
Mebhût ü müstağrak kılup hayrâneler hayrânesi