Cebrail basıyor zile yanında burakı ile açtı Muhammed kapıyı dedi ya Cebrail dile
Hakk burakı götür dedi Habibime yetir dedi Nebilere imam olsun al miraca getir dedi
Burak niçin ağlar durur başını yerlere vurur dedi şefaat edersen yaşlı gözü ancak kurur
Dedi söz verelim ona ağlamasın yana yana hele miraca çıkayım konuşayım kana kana
Burak döndü Mustafa’ya çık sırtıma gitme yaya Nebiler Seni bekliyor gidelim Mescid-i Aksa’ya
Yolda sesler işitildi Cebrail hep cevap verdi Nebiler ayağa kalkın Muhammed Mustafa’m geldi
Rabbim O’nu imam seçti emirle mihraba geçti Sultanul Enbiya olup Makam-ı Mahmud’a uçtu
Gördü Cehennem Cenneti azaplar ile nimeti biraz sonra başlayacak yaradanıyla sohbeti
Geldi Sidre Münteha’ya Cebrail başladı vaya ben daha gelemem dedi Rabbimden ederim hayâ
Refref geldi Muhammed’e gark oldu büyük rahmete Rabbim acele ediyor çabuk gidelim sohbete
Hakk’ı gördü aşikâre tahiyyatı attı nâre melekler cezbeye geldi susamadılar bir çare
Muhammed çok mesut oldu bir ara gözleri doldu misafiri ağırlayan dedi Habibim ne oldu
Bugün ikram edeceğim Habibimle güleceğim cemalimin hakkı için ne isterse vereceğim
İstemem dünya nimeti boş neyleyeyim Cenneti doksan bin kelime sonu dedi ümmeti ümmeti