Beyaz bir buluttan bir gün ansızın
Bir karanfil düştü parmaklarıma
Gözlerine kuşlar doldu bir kızın
Elleri karıştı ırmaklarıma

O kızıl bir deniz bense tenhayım
Onda umut, bende yalnızlık büyür..
Ne dünya sonsuzluk, ne ben dehayım,
İçimde sadece şairler uyur

Islak bir yürektir bende karanfil
Ruhum, kokusunun dilencisidir
Haşim, bu bir alev damlası değil
Büyük yangınların habercisidir

Bütün şiirleri söyleyen benim
Bütün çiçeklerin adı karanfil
Her akşam bir yaprak olur kefenim
Haşim, bu bir alev damlası değil