Seyr-i dîdâr ister bu haste gözler
Bir haber gönderin mihr-i zemâne

Dildâde dildârdan merhamet gözler

Kabûl ede dilber dârü’l-emâne

Gülbe-i gönülde yanmış sirâcı

Göstermiş muhabbet râh-i minhâcı

Her ne emrederse başımın tâcı

Kurbân olsun cânım ebrû-kemâne

Bir nazar-endâzı cennet-i cândır

Güneşlerden güzel nazlı civândır
Bir bakın ki dilde ne heyecândır
Bu kadarca hasret sığmaz imkâne

Ne kadar devr etse belâ-yı girdâb

Bahr-i muhabbetde olmaz bir hubâb

Zîr-i muhabbetde käf olur zübâb
Bu âfet sığar mı kevn ü mekâne

Mecnûn’u sahrâya saldı o Leylâ

Kâkül-i Leylâ’dan oldu tecellâ

Dîdâr-ı Leyla’dır Mecnûn’a sahrâ
O sahrâda düşdü gül gülistâne

Nice bin güneş var her bir zerrede

Mâh-i tâbân gizli tâze gurrede
Dürr ü mercân vardır köhne sürrede

Cihân-nümâ dildir sende dürdâne

LUTFİYA keremi Kerîm’den iste

Merhameti dâim Rahîm’den iste

Derdine dermânı Hakîm’den iste
Bu kerem mahsûsdur rahm-i Rahmân’e