Devrân olalı devrân tevhîd iledir her ân
Bâzâr-ı muhabbetde ‘âşıklar alır meydân

‘Aşkın âteşi baldır ‘âşıklara zülâldir
Derd ehli olan dervîş derdine olur kurbân

Esmâyı müsemmâdan gayri göremez ‘ârif
Esrâra olur vâkıf dervîş-i pîr-i Geylân

Deryâ-dil olur mey-nûş mey-keşler olur bî-hûş
Ezelde olan serhoş kıble-i kadeh-hârân

Bir bâde ki bahş olmuş peymâne-i kudretden
Kim içse olur mahrem perdeyi atar cânân

Bir nûr-ı ilâhîdir dilden dile neşr olmuş
Tevhîd-i Te’âlâ’dır erbâb-ı dile sultân

Lutfî yine meydanda erler bulunur ammâ
Cân gözlerine cânân destûru ide ihsân