Dostluk ikliminin saadet rüzgârı
Eserse ancak Gelir insanlığın baharı
Secdedir medeniyet çarklarının buharı
Günah batağından lezzet bulan utansın
****
Öf bile demeyiniz derken anaya Rahman
Canavarlaşmış evlat nasıl ediyor isyan
Bu hale feryat edip inleyip ağlar insan
Bizi bize düşürüp sonra gülen utansın
****
Kardeşi kardeşinin hakkında dava açar
Menfaat için evlatla babadan kaçar
Unutulmuş dostluklar kalmamış vefalı yar
Kalplerden muhabbeti aşkı çalan utansın
****
Alışveriş ahlâkı bize darılmış bugün
Doğruluk tam alnından heyhat vurulmuş bugün
Sözler perişan olmuş akit kırılmış bugün
Dostluklara pranga vuran yalan utansın
****
Din bizde Kur’an bizde neden cehalet bizde
Kör olası tefrika ihtilaf içimizde
Geçmez oldu paramız batı hazinesinde
Yağmalandık soyulduk soysuz kalan utansın
****
Kader değil mi imtihan başımıza gelenler
Dost değil düşman yüzümüze gülenler
Eğer kabrinden kalksa vatan için ölenler
Yüzümüze tükürür insan olan utansın