Bırak raks etsin dansözler sabahlara dek….
Bırak yapıştırsın ağzı salyalı göbekli patronlar
İşçi maaşlarını dansözlerin tellallarına

Bırak sıksın incecik boynunu bir amerikan askeri
Dövmeli kolları ve sokak kadını kokan elleriyle
Soba yolu çocuğunu…

Bırak örmeye çalışsınlar duvarları
Sevdamızla aramıza..
Bırak yazsınlar bize dair senaryoları
Ve oynasınlar…

Ve sen yine otur sokak çocuklarıyla konuş kaldırımlarda
Sen yine gir koluna yere düşmüş bir sarhoşun
Sen yine derin derin ufukları seyret
Sen yine kuşan öfkeni sabırla bile kinini
Hesap gününe dek….

O su değil mi sel olduğunda yıkıp geçen ?
O ruzgar değil mi fırtına eken gözleri kör eden ?
O el değil mi yumruk olduğunda Şimşek kesilen ?

Sonra büyük usta büyük öğretici zaman
ve onun sadık emekçileri saatler
bizi gösterdiğinde
değil mi ki ağlamamak en hüzünlü
bestedir onlar için
Dağ taş bizimledir o zaman
Türküleriyle beraber
Rüzgar eşlik eder tempomuza
Bülbüller zafer şarkıları söyler

Ve sen yine otur sokak çocuklarıyla konuş kaldırımlarda
Sen yine gir koluna yere düşmüş bir sarhoşun
Sen yine derin derin ufukları seyret
Sen yine kuşan öfkeni sabırla bile kinini
Hesap gününe dek….

Ama unutma ki kimseler bilmeyecek
bizim ülkemizdeki denizi
Ondan ve Bizden başka…