1. Vessemai zatilbüruci.
2. Velyevmilmev’udi.
3. Ve şahidin ve meşhudin.
4. Kutile ashabül’uhdudi.
5. En nari zatelvekudi.
6. İz hüm ‘aleyha ku’udün.
7. Ve hüm ‘ala ma yef’alune bilmü’miniyne şühudün.
8. Ve ma nekamu minhüm illa en yü’minu billahil’aziyzilhamiydi.
9. Elleziy lehu mülküssemavati vel’ardı vallahü ‘ala külli şey’in şehiydün.
10. İnnelleziyne fetenülmü’miniyne velmü’minati sümme lem yetubu felehüm ‘azabü cehenneme ve lehüm ‘azabülhariykı.
11. İnnelleziyne amenu ve ‘amilussalihati lehüm cennatün tecriy min tahtihel’enharü zalikelfevzülkebiyrü.
12. İnne batşe rabbike leşediydün.
13. İnnehu hüve yübdiü ve yü’ıydü.
14. Ve hüvelğafurülvedudü.
15. Zül’arşilmeciydü.
16. Fa”alün lima yüriydü.
17. Hel etake hadiysülcünudi.
18. Fir’avne ve semude.
19. Belilleziyne keferu fiy tekziybin.
20. Vallahü min veraihim muhıytun.
21. Bel hüve kur’anün meciydün.
22. Fiy levhın mahfuzın.

MEALİ
85 – BÜRÛC SÛRESİ
Mekke’de nâzil olmuş olup 22 ayettir. İlk ayetinde Allah Teâla burçlar ve sistemlerle dolu gökyüzüne dikkat çekmektedir. Bürûc: “burçlar” anlamına gelir. Bu sûre, müşriklerin işkence ve baskılarına karşı müminleri sabra teşvik etmekte, onların manevîyatlarını kuvvetlendirmekte, daha önce Allah’ın elçilerine karşı koyan nice saltanatların devrildiği gibi, Kur’ân’ın dâveti karşısında da muhaliflerin tutunamayacaklarına işaret etmektedir.
Bismillâhirrahmânirrahîm.
1 – Burçlarla süslü göğe,
2 – Geleceği vaad olunan kıyamet gününe,
3 – Şahid ile meşhûda kasem ederim ki:
Kur’ân’ı inkâr eden kâfirler mel’undurlar
4-5 – Tıpkı kahrolası Ashab-ı uhdud’un,
o tutuşturulmuş ateşle dolu hendeği hazırlayanların mel’un oldukları gibi…
Ashab-ı uhdud hakkında tefsirlerde dört kadar hadise zikredilir. Bunlar arasında en meşhuru, Yemen hükümranlığını ele geçiren Zû Nuvas hakkında olmasıdır. Dördüncü asırda Yemen’e hakim olan bu kral Yahudi dinini benimseyip Hıristiyan olan Necran ahalisini de Yahudiliği kabule zorlar. Halk direnince, bir çok insanı ateş dolu hendeklere attırır. Böylece öldürülenlerin 20.000 kadar olduğu söylenir. Yahudi hakimiyeti 340-378 yılları arasında yer almaktadır.
6-7 – Hani onlar ateşin başında oturur, müminlere yaptıklarını acımasızca seyrederlerdi.
8-9 – Onların müminlere bu işkenceyi yapmalarının tek sebebi, müminlerin göklerin ve yerin tek hâkimi, azîz ve hamîd (mutlak galip ve bütün övgülere lâyık) olan Allah’a iman etmeleri idi. Allah her şeye şahiddir.
10 – Mümin erkeklere ve mümin kadınlara işkence edip de, sonra tövbe etmeyenler var ya, İşte onlara cehennem azabı var, yangın azabı var.
11 – İman edip makbul ve güzel işler yapanlara ise, içinden ırmaklar akan cennetler var.
İşte en büyük başarı, en büyük mutluluk budur!
12 – Senin Rabbinin darbesi çok müthiştir.
13 – O ilkin yaratır, sonra öldürüp tekrar diriltir.
14 – O gafurdur (mağfireti boldur), vedûddur (kullarını sever, onlar tarafından da sevilir).
15 – O Arş sahibidir, şanı pek yücedir.
16 – Dilediği her şeyi yapar.
17-18 – Nitekim o orduların, Firavun ve Semûd milletlerinin başlarına gelenleri mutlaka öğrenmişsindir.
19 – Fakat kâfirler yine de dini yalan saymaya devam ediyorlar.
20 – Ama ne yaparlarsa yapsınlar,
Allah’ın hükmünden kaçamazlar.
Zira Alllah, ilmi ve kudretiyle onları, arkalarından kuşatır.
21-22 – Hayır, hayır! Kur’ân onların iddia ettikleri gibi beşer sözü değildir.
O, Levh-i Mahfuzda olan pek şerefli bir Kur’ân’dır.