Bahçesinde açan gülü olaydım kapısında kıtmir gibi kalaydım
Ashab gibi için için yanaydım Medine’ye hasret kaldı bu gönlüm
Can Efendim sana hasret bu gönül can Efendim yanar durur bu gönlüm
Can Efendim ağlar gözler bu gönlüm Medine’ye hasret kaldı bu gönlüm
****
Ravzasına akar nurun pınarı asırlardır açar güller çınarı
Gidebilsem olsa vuslat zamanı Medine’ye hasret kaldı bu gönlüm
Can Efendim sana hasret bu gönül can Efendim yanar durur bu gönlüm
Can Efendim ağlar gözler bu gönlüm Medine’ye hasret kaldı bu gönlüm