İltifat et aç kapını bendeni sevindir.!
Nağmeler sun rûhuma ötelerin dilinden;
Sun ve gönlümü saran hafakanları dindir.!
Sunduğun gibi nâçârlara kendi elinden.

Sen’sin o tek merhametli, bana da bir ihsan,
Lütfeyleyip yolumu otağına eriştir,
Yol boyu her dönemeçte nezdinden bir bürhan;
Sal gönlüme ihsanını fakrıma yetiştir!

İç içe gurbetteyim, yok gurbetlerin dibi,
Ağarsın ak günler, gelsin zulmetin eceli.!
Sen’sin bu gamnâk gönlümün Biricik Sahibi,
Herkes gibi ne olur bana da bir tecelli.!

Bekliyorum yeni bir vuslat heyecanıyla,
Gönlüme o derin sevginin zevkleri insin.!
Hep kanatlansın rûhum aşkının tûfanıyla.
Hicran edalı ızdıraplarım bir bir dinsin!

Duyayım kalbimde tecelli ettiğin ânı,
Bakışlarım hep sonsuzun rengine boyansın!.
Göreyim şevkin vuslata döndüğü zamanı;
İsterse artık her yanım ateşlere yansın;

Yansın ki o hâl benimçün tıpkı bir bengisu,
Madde çözülüp mânânın bağrında erimiş;
Rûh tecelli avında, gönlümde kurmuş pusu..
Hisler bir büyülü temâşâ ufkuna ermiş.

Öyle ki O’ndan başka hiçbir şey işitilmez,
Kulaklara çarpan ses duyguların bestesi;
Saatler ‘tik-tak’, günler de doğup-batmak bilmez,
Orada bir sihirli meltem sarar herkesi…