Aşk odu düşdü cânıma eritdim ciğer yağını
Kırdım hevesler kökünü yundurdum oda yağını

Kazdım kahır kazmasıyla canda cefâ ocağını
Çaldım bu nefsim boynuna himmet eri bıçağını

Kudret tozu sürmesini çekdim gözüm sebeline
Hikmet ünün işitmeğe açdım cânım kulağını

Rahmet suyu ile yudum gönlüm yüzünü arı hoş
İstiğfâr u zâri ile düzdüm îmân durağını

Her kim bana bin taş ura bin gül nisâr olsun ana
Ekdim müddeî gözüne alçaklığın toprağını

Kim ki söğer ise bana karşu du’â kılam ana
Urmağa kasd idenlerin yatam öpem ayağını

Bana yanın bakanların sen devletin artır anın
Çerâğıma kasd idenün Hakk yandırsın çerâğını

Her kim söğerse Âşık’a dili çürümesin anın
Urdum yüreğim başına yutup nûş itmek dağını

‘Aşkın elinden Âşık’ın iki büküldü kâmeti
Tevfîk eşiğinden ana sundum şükür dayağını