Bana bâd-i saba ol serv-i gül ruhtan haber vermez
Açılmaz gonce-i bahtım ümîdim nahli ber vermez
Döküp göz yaşını sensiz helâkim isterim ammâ
Ecel peykine seyl-i eşk gird-âbı güzer vermez
Gözümde mesken et hâr-i müjemden ihtirâz etme
Gül-i handâna her dem hâr yâr olmak zarar vermez
Eger cân almak istersen tenimden tîğini kesme
Ki pejmürde nihâle vermeyince su semer vermez
Kıyâs et şem’den vehm eyle çerhin inkilâbından
Kim ol baş almağa kasd etmeyince tâc-i zer vermez
Belâ zımnında râhat olduğun izhâr eder halka
Felek bî-hude hâr-i huşkten gül-berg-i ter vermez
Fuzûlî dehrden kâm almak olmaz olmadan giryân
Sadef su almayınca ebr-i nîsandan güher vermez

Fuzuli