Bu araya bir niçe gün konduk eyledik karâr
Âhiri göçdük değil çün dâr-ı dünyâ pâyidâr

Bâl açup uçdu hümâ-yı dil yine pervâz idüp
‘Âkıbet bilmen ne yeri kılısar âhir medâr

Kona göçe mihr ü meh kimi cihânı seyr ider
Durmadan pervâz ider gerdün kimi leyl ü nehâr

Bir arada iki gün durmaz bu hercâyî gönül
Kalmadı şabr u karârı gitdi elden ihtiyâr

Ey Hayâlî şark u garbı ser-te-ser seyr eylesen
‘Âkıbet bir gün olursun dehr içinde hâkisâr