Canı candır Hazret-i Ahmed Muhammed Mustafa
Tende hem ruh-i revanımdır Aliiyy’ül Murtaza
Kurre-i ayn-î Muhammed şah Hasan ibn-i Alî Hem
Hüseyn-î müctebâ şâh-î şehîd-i Kerbelâ
Seyyid’üs-süccâd Ali Zeyn’el-‘Abâ Bâkır Veli
Şâfi’î mahşerdir elhak Câfer-î nûr-î Hudâ
Mûsa-î Kâzım erenler cem’inin misbâhıdır
Hak-nümâdır Hazret-i Şâh-î Alî hulk’ur-rizâ
Såki-i kevser Taki misbâh-ı pür envar Nakî
Kıble-i irfan Hasenil Askerî bedr’üd-dücâ
Rehber-î dîn-î mübindir, kıble-î hâcâtdır
Hâdi-i hükm-i şerî’at mehdi-i sâhib-livâ
On iki imamdan elhak şems-i aşk etdi tulû’
Hep bu aşkın âşık û pervânesi buldû rehâ
İstemez ihsânınâ Allâh-ı Âzim’üş-Şân ecr
İstiyor ancak muhabbet, Ehl-i Beytê Kibriyâ
Allah’ın emriyle farzdır, hubb-ı Ehl-i Beyt heman
Ehl-i Beytimdê dedi Allah, Resûl-i Müctebâ
Isrinė gitmekdir ancak bil muhabbet anlara
Hüccet isterler bunâ kaal île olmaz iddia.
Seyyid Ahmed’den tecelli etdi envâr-î Ali
Oldu aktâbâ Rifâi muktedâ vû pîşivâ
Can nedir ki eyleyim dâim fedâ-yî Ehl-i Beyt
Etmesin aşk û edebden Ken’an’ı Allah cüdâ