Doğalı eyyâmdan bir lahza görmedim huzûr
Mihnet ü derd ile ‘ömrüm geçdi bulmadım sürûr

Dostlar yas itmeniz öldüğüme olman hazîn
Kim ‘arûsîdir bana kılmak bu dünyâdan mürûr

Gerçi mâtem ider il ölmeğe ben idem ferâh
Kim bekâ dârına irer terk iden dârü’l-gurûr

Mâtem itmen dostlar öldüğüme olman hazîn
Bes-durur cevr ü cefâ çekdim cihânda bî-kusûr

‘Önır-i Nûh u mâl-ı Kârûn u Süleymân mülki hem
Çöpe değmez çünki âhir menzilin ola kubûr

Mülk ü mâla ‘ömrünü sarf itmegil kim ölicek
Yerde kalır mâl u mülk ü tâk u eyvân u kusûr

Çün gelen geçer Hayâlî yok sübûtu bir şeyin
Bir karâr üzre değil ‘âlem ilâ yevmi’n-nüşûr